Posts

Strategie!

In het wereldje van onderwijsvernieuwers mis ik nog de strategische visie. Althans in het wereldje waar ik in zit: mensen die uitgaan van de ontwikkeling van kinderen. Dat is de enige maatstaf die ik hanteer om naar onderwijs te kijken - en naar de hele samenleving. Er is namelijk heel veel ongemak, onvrede, frustratie en zelfs psychische schade - en dat geldt voor alle groepen die met het onderwijssysteem te maken hebben, behalve bij de bestuurlijke lagen zeg ik even heel oneerbiedig en kort-door-de-bocht. Leerlingen zitten hun tijd uit. Ouders vinden school ondoordringbaar, voelen zich niet genoeg gehoord en gezien en vragen zich soms af waartoe het onderwijs dat hun kind krijgt, dient. De leraren ervaren steeds meer werkdruk en voelen de afstand met de leerlingen langzaamaan steeds groter worden. Burnouts zien we zowel bij veel leerlingen als bij de leraren. De aantallen thuiszitters zijn nu al zo groot (recente schatting 2024 is 90.000) dat het niet meer weg te wuiven valt met &quo

"Ik wil graag kinderen helpen"

Image
 "Kunnen we het onderwijs helen?" Mijn reactie op de vraag van Caire Boonstra van Operation Education. Hoi Claire, Ik kan het toch niet laten om op je vraag in te gaan: "Kunnen we het onderwijs helen?" Het is ten eerste een prachtige vraag, ingegeven door een enorme hartgedreven motief. Ik voel een drang om je toch mijn insteek te vertellen. En mijn antwoord is: Nee. We kunnen het onderwijs niet helen. Het is namelijk een instituut, een instelling. Een gecompliceerd, buiten mensen staand geheel van verplichtingen, wetten, geldstromen etc. En daar kan je geen hart in stoppen. Hartsverbindingen zijn verbindingen tussen mensen. Ik vergelijk het onderwijs regelmatig met een 14de eeuws kasteel, zo eentje met muren van een meter dik. Zo'n kasteel - of wat er nog van over is - krijg je weliswaar niet zomaar weg, maar het heeft geen functie meer. Dat geldt voor ons op Pruisische leest geschoeide onderwijssysteem ook. Het past niet meer. Vind het wiel opnieuw uit en bouw

Nee, IQ is geen goede maatstaf

 Onerzoeker ontdekt dat IQ geen maatstaf is voor  later succes in het leven. https://www.tiktok.com/@malcolm.gladwell/video/7436889483972201759?_r=1&_t=8rQnT54sEjq

Ze doen echt hun best!

Image
  Leven zonder school    ·  Als ik over Facebook of Insta scroll lees ik over zoveel kinderen die vastlopen op school. Kinderen waarvan ouders met hun handen in het haar zitten omdat ze hun huiswerk niet maken. Kinderen die "grote monden" geven. Ouders die geen enkel idee meer hebben welke straf ze nu weer moeten bedenken om te zorgen dat hun kind luistert... Ik vind het triest. Oh echt, ik geloof écht dat deze ouders hun best doen. En ook hun kinderen. Voor hun is deze reactie, deze manier van reageren en zich afzetten óók heel logisch. Zij willen zich ook gezien, gehoord, begrepen en gesteund voelen. Maar het werkt niet! En het gaat ook niet werken zolang ieder vanaf zijn/haar eigen eilandje met hun hoofd bedenkt wat ze moeten doen. Er is verbinding nodig, gesprekken, openheid, vertrouwen én mogelijkheden. Want in deze "vrije wereld" word je toch écht enorm beperkt als je de mogelijkheden die je hebt niet ziet. En als je de vrijheid in jezelf niet ontdekt. En dáár

Verzuim als (on)geoorloofde term

Image
 Een interessante onderwijsglog van Frederik Bullens. Frederik Bullens Frederik Bullens • 1e • 1e bouwt mee aan een pedagogisch ecosysteem voor schoolmissers bouwt mee aan een pedagogisch ecosysteem voor schoolmissers 3 u • 3 uur geleden KIJKWIJZER SCHOOLAANWEZIGHEID Hoe we kijken naar kinderen die niet naar school gaan doet ertoe. En woorden richten onze blikken en zetten ons aan tot handelen. Als we praten over kinderen die thuiszitten, dan zien we enkel dat wat er niet is. Namelijk een leegte op school. En we speculeren dat deze kinderen dan wel thuis moeten zitten. Ziek, zwak en misselijk op de bank, een smartphone of ipad in de hand. Of vastgebonden door een mishandelende ouder. Deze blik blijft hangen in het negatieve (letterlijk: dat wat er niet is), maar slaagt er niet in het positieve (letterlijk: dat wat er is) te zien. Namelijk een kind dat op andere manieren en andere plekken dan school leert. Als we praten over kinderen die school weigeren, verzuimen of spijbelen, dan

De verkeerde kant op redeneren

" Er is geen toename van huiselijk geweld als kinderen twee weken kerstvakantie hebben, of als het in de zomervakantie een paar weken regent. Van binnen zitten krijg je geen ruzie. Van binnen moeten zitten om de dingen te doen die je niet kan, en die ‘van iemand’ moeten die je nauwelijks kan uitleggen waarom je ze moet kunnen, daar komt ellende van." bron:  https://www.socialevraagstukken.nl/column/school-kan-best-een-jaartje-zonder-jou/ Kinderen worden onnodig bang gemaakt door onderwijsorganisaties en mensenrechtenorganisaties. Daarmee richten deze organisaties onnodig veel schade aan in gezinnen en veroorzaken ze het huiselijk geweld dat ze naar eigen zeggen willen bestrijden. Door  Klaas Mulder 18 januari 2021 Het was de opening van het jeugdjournaal op donderdag 14 januari: 50 organisaties die naar eigen zeggen ‘opkomen voor de rechten van kinderen’  roepen  het kabinet op om alternatieven voor de schoolsluiting te bedenken.  Want door het thuisonderwijs lopen kinderen o

Op naar de gemeente....

Ik zie een website die oproept tot een burgerberaad. Het idee is dat je in je eigen buurt samen met andere burgers, of met vrienden of je familie, praatclubjes start over wat je bezighoudt, en dat levert een soort van wensenlijst op en die ga je dan aanbieden aan de beleidsmakers. Uiteindelijk komt er dan een burgerberaad. De gedachte daarachter is dat je meer directe democratie krijgt. Nou kun je daar van alles van vinden; de ene vindt het kostelijk naïef en de ander superrevolutionair. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Waar het mij om gaat is een dieperliggend thema. Want waarom zou je naar de gemeente (of provincie of desnoods de politiek) stappen? Want de oorzaak van het gemis dat deze mensen constateren, namelijk een overkill aan bureaucratie, afstand tussen burger en overheid die al maar groter wordt etc. is nou juist de reden voor dit initiatief. Maar dan verspil je je energie toch niet door naar de instanties toe te stappen die zelf diep met die problemen verbonden zijn