Lex blogt!

In veel plaatjes over onderwijs zien we links de situatie zoals ie nu is, en rechts zoals we die willen. Samenvattend kun je zien dat de linkerkant gaat over het invoegen van het kind in de samenleving, en rechts gaan we uit van de werkelijke ontwikkeling van het kind, als uitgangspunt voor het onderwijs zoal we dat graag willen. Daar is brede overeenkomst over momenteel.  Nu nog de praktijk. Want die loopt daar nog flink bij achter. Hoe realiseren we die transformatie?

Is er, sinds de inmenging van de Rockefeller Foundation in 1902, eigenlijk wel ooit een fatsoenlijke dialoog geweest tussen de samenleving en het onderwijs? Hebben we ons ooit, bewust, de vraag gesteld welk onderwijs we eigenlijk nodig hebben? Onderwijs dat past bij zowel de samenleving als bij de ontwikkeling van kinderen? Vele denkers, vooral pedagogen, hebben zich over het vraagstuk van de ontwikkeling van kinderen en daarbij passend onderwijs gebogen. Er zijn zeker ook discussies geweest met groepen in de samenleving, waarbij soms felle voors en tegens in de strijd geworpen werden. Toch is het onderwijs, in de westerse samenleving, zo lijkt  het, steeds meer overheidsgestuurd geraakt en hebben vernieuwende, meer kindgerichte stromingen een plek in de luwte gekregen.  "We don't want an a nation of thinkers, we want a nation of workers" Dat zei Rockefeller in 1902. En hij heeft zijn zin gekregen.  Het is tijd voor een echte, brede dialoog over de verhouding tussen onze