Lex blogt!

Er was eens............. een groep radikale onderwijsvernieuwers die zo veel medelijden hadden met de arme kinderen, die elke dag maar weggerukt werden uit hun huis, om dan te worden opgehokt in een kleine ruimte, om daar een flink aantal uren onderworpen te worden aan een onderdrukkend schoolsysteem, waarin ze moesten meedraaien anders zouden hun ouders de gevangenis in gaan. Elke dag maar testen en toetsen, doen wat de juf zegt, allemaal een konijntje tekenen maar dat mocht dan geen paars konijn zijn want "die bestaan niet". Enzovoort, enzovoort. Die vernieuwers beraamden een plan: we gaan met bivakmutsen op en nepgeweertjes deze kinderen bevrijden. net zoals je wel eens op TV ziet: een verrassingsoverval op een school, kinderen mee, allemaal in een bus die klaarstaat, de hele actie moet binnen een minuut gepiept zijn, en dan vroemvroem naar een geheime plek waar de kinderen natuurlijk onmiddellijk vrijgelaten worden en een heerlijke dag beleven. En - uiteraard - aan het e

Hier vind je mijn motivatie om met ecologische initiatieven bezig te zijn, mijn skills, mijn visie op een nieuwe samenleving waarin regeneratie, samenwerking, creativiteit en verbondenheid met de natuur centraal staan. Levensloop Al tijdens mijn studietijd ging ik richting eco, alhoewel dat woord nog niet was uitgevonden. Althans het was wel uitgevonden maar vooral binnen de "linkse" biologenwereld, waar ze er in de jaren '60 achterkwamen dat de natuur bestaat uit ecologische systemen, waarin elke soort een bepaalde bijdrage levert om een natuurlijk systeem in stand te houden. Denk aan Schumacher van "Hou het Klein" en James Lovelock van "Gaia". Ik bezocht De Kleine Aarde in Boxtel, een educatief centrum dat heel praktisch liet zien hoe je een moestuin kon runnen, biologisch brood kon bakken en een huisje kon bouwen met natuurlijke materialen als leem, stro en hout. In 1982 kwam ik te wonen in een woonwerkgemeenschap in het onbetekenende dorpje Bidding