My favorite pupil
Ik weet het, ik ben een rare. Ik wijk heel erg af van de goegemeente (disclaimertje).
Ik zie een video over een juf die een soort kijkdoosje heeft gemaakt met daarop 'my favorite pupil'. Elke leerling kijkt erin en kijkt dan met een big smile naar de juf. Zo krijg je gelukkige kinderen! Hier word je blij van. Er zit natuurlijk een spiegeltje onderin. Heel slim en heel lief.
Ik denk zeker dat deze kinderen blij zijn. Er is immers iemand die hen 'ziet staan'. En dat is een fundamentele menselijke behoefte. En de juf? Die barst van de goede bedoelingen. Laat dat allemaal gezegd zijn.
Maar toch.
Ik zou zoiets nooit doen. Ik vind namelijk dat je een ethische fout maakt wanneer je zo met 'favorieten' gaat werken, ook al is iedereen eigenlijk je favoriet. Ik hou zoveel van het leven, en ook zoveel van kinderen, dat ik niemand tot favoriet wil maken. Er zit namelijk een scheidingsmechanisme in: jij bent wel favoriet, en jij niet. En er is een instantie die die scheiding aanbrengt, namelijk de juf. En later in je leven gaat dat alleen maar door: je werk, de baas, de media, de kerk, de overheid, de wetten........ de hele samenleving is vergeven (vergiftigd?) met dit scheidings- en beoordelingsdenken. Ik heb er mijn buik vol van.
En door dan iedereen maar favoriet te maken verandert dat systeem niet.
Dus nee ik zou zoiets niet doen. Ik zou elk kind volop accepteren en het nemen zoals het is. Niemand is bij mij favoriet. Of, zo je wilt, iedereen is favoriet. Gewoon omdat je al vanaf dat je in de moederbuik zit een fantastisch mensje bent dat een mooie bijdrage aan deze wereld gaat geven. Jij bent je eigen gift aan de wereld. Dat is pas een kado!
Een jongen (5) was eens de laatste bij een wedstrijdje rennen. "Mam, ik was de laatste om te winnen!" zei hij triomfantelijk.
Wat kunnen we toch veel leren van de wijsheid van een kind! Laten we het eens omdraaien. Flikker dat hele beoordelingssysteem eens de deur uit en start eens met luisteren naar wat kinderen te zeggen hebben. En dan bedoel ik niet het opdreunen van antwoorden op van te voren vastgestelde vragen. Ik bedoel iets anders.
Video kijken? Klik hier.
Podcast "Luisteren we wel naar kinderen?" klik hier.
Het gaat eigenlijk over inclusie, over het bijzonder maken of dat nu positief of negatief is. De prestatie maatschappij is het probleem en dus het onderwijs ook. Aangezien zij het aanmoedigen om 'onderscheid' te maken door middel van toetsen. Presteer je gemiddeld dan doe je het goed en pas je dus in het 'hokje'. In het reguliere onderwijs ben ik vanaf mijn 4e tot mijn 16e buitengesloten, mocht niet mee doen, oordelen waren al geveld, werd nooit uitgekozen, vooral niet als het ging om sporten. Pas later in mijn studententijd werd ik uitgekozen, vanwege alle kennis en ervaringen die ik al had opgedaan. Favoriet zijn is dus onderscheid maken en dus geen inclusie.
ReplyDelete