Jeugdherinneringen

Zondagochtend.

De geest heeft even rust. Soms komen er jeugdherinneringen boven. Die wil ik dan toch even kwijt, om er later mogelijk samenhang in te zien.

1. de autoshow

Het was in mijn puberteit. We moesten een opstel schrijven. Onderwerp weet ik niet meer. Ik kreeg de zeldzame kans het opstel van een andere leerling in te zien. Of dat van de leraar mocht of dat hij het zelf toestond weet ik ook niet meer. Anyhow, ik las het. Het ging over een autoshow waar voor elk glanzend nieuw model een schaarsgeklede dame stond. Mijn medeleerling dacht dat dit een lokkertje was: de bezoeker wordt aangetrokken door de dame en plotseling ziet hij de auto waar ze tegenaan leunt. Ik vond dat een heel primitief en mechanistisch beeld. Een lokkertje.... klopt niks van dacht ik. Ik had zelf een Freudiaanse insteek: de auto is een statussymbool om de sexuele aantrekkelijkheid van de bezitter te versterken: de man lokt de vrouw (jong, aantrekkelijk) met behulp van de auto naar zich toe, en uiteindelijk natuurlijk het bed in. Ook een lokkertje maar dan anders.

Beetje de simpele variant van hoe marketing werkt...... klein beetje psychologisch inzicht, net genoeg om producten te verkopen en daar heel veel geld mee te verdienen. Die Freud toch, hij moest eens weten....

Moraal? Mijn verklaring was beter. Ik begon toen al te vermoeden dat ik hierin 'anders' was dan de gemiddelde leeftijdgenoten. Wist ik veel dat dat - veel later - hoogbegaafd werd genoemd. Ik moest nog een hele weg afleggen. Maar ik kwam er wel achter dat ik een veel scherper verstand heb dan de meeste anderen. Dat klinkt misschien arrogant maar inmiddels schaam ik me daar niet meer voor. Er zijn overigens genoeg valkuilen, waarschijnlijk meer, die klaarliggen op het levenspad van een hoogbegaafde. Dus verwijt me geen arrogantie want ik ben door vele vagevuren gegaan.

2. de hongersnood

Ik raakte - ook weer in mijn puberteit - geboeid door de berichten op tv van de hongersnoden in met name Afrikaanse landen. De redenering was zo simpel als maar kan zijn: door jarenlange droogte kwamen er misoogsten, dus er kwam honger, dus gingen mensen dood.

Jaja.

Ik geloofde er geen sikkepit van dat dit "de" oorzaak was. Intuïtief voelde ik al aan dat deze verklaring voor geen meter deugt. Het is veel meer een politieke en sociale kwestie. Wie verdeelt de hulpmiddelen? Wie maakt er beleid om dergelijke rampen te voorkomen? Wie zorgt er voor technoogie en knowhow om dergelijke klappen voor te zijn en op te vangen? Een overheid met visie en middelen moet dat kunnen. En de Westerse landen lopen over van de bereidwilligheid om zogenaamd te helpen (o ja? Da's een andere blog). Misschien is het zelfs wel een verdienmodel! Het zou me niks verbazen als deze ellende kunstmatig in stand gehouden wordt en bepaalde partijen er garen bij spinnen. De een z'n probleem is de ander z'n inkomsten! Corrupte regeringen! Ontwikkelingshulp die in een bodemloze trechter van corruptie en misdaad verdwijnt.

Dat las je niet in de kranten. Tegenwoordig heet dat de MSM - Mainstream Media. Die was er overigens toen al, jaren '60-70.

Later bleek mijn inzicht alleen maar te kloppen. Schaarste is vrijwel altijd kunstmatig gecreëerd. Oorlogen worden niet voor Volk en Vaderland gevoerd maar om geheime agenda's uit te voeren.

Ik begon de wereld stukje bij beetje steeds beter te begrijpen. Of doorgronden, dat is een beter woord. Doorhebben hoe het echt zit, achter de façades die de macht steeds maar in stand houdt. Ik ontdekte mezelf als een waarheidszoeker. En niemand wilde mijn verhalen horen. Behalve een paar schaarse andere zielen met wie ik me langzaamaan ging verbinden.

Het was een eenzaam vertrekpunt. Al die inzichten maakten me al niet blij - het doorzien van de leugenachtigheid van het bestaan, nee daar word je niet blij van. Het kan je in de grootst mogelijke problemen brengen. Van onbegrip tot aan sancties. Ik heb me niet voor niets steeds vaker vergeleken met klokkenluiders! Ik ben uit dat hout gesneden. Heb er millimeters van af gezeten. Altijd gedeisd houden Lex, ze komen je halen. Een metafoor voor het avontuur van mijn vader, die toen hij 22 was, inderdaad tijdens WOII, zo dun als ie was zich in een matrasdoos verstopte toen Duitse soldaten aan zijn moeder kwamen vragen of er nog zonen in huis waren en zij hen doodgemoedereerd soep aanbood?

Gedeisd houden Lex, anders komen ze je halen.

Ik heb ze gezien, de arme zielen die - ook uitgerust met zo'n scherp verstand - door hun behoefte om die inzichten te delen in de grootst mogelijke moeilijkheden terecht zijn gekomen. Ik voel met ze mee, alleen kijk ik in een spiegel en zie een karikatuur van onbegrepen, gekwetste en uitgespuugde mensen die zwaar beschadigd zijn en aan de rand van de samenleving zijn geduwd en daar overleven. 

Dat is me, vooral door het spelletje "door" te hebben (voor zover ik dat kan) bespaard gebleven.

Ik moest van ver komen.

Voor mijn kinderen. Ik hoop dat ze dit nog eens lezen. De verhalen over ervaringen die zo bepalend zijn geweest, en toch - door welke omstandigheid dan ook - niet verteld worden. Of misschien toch wel een keer..... ik blijf hopen.

Update 25 juni 2024

Een goed voorbeeld van de complexiteit van het leven van een hoogbegaafde klik hier.