Incidenten? Nee, patronen
Column: Patronen maken het bedrog zichtbaar
De waarheid zit niet in het incident. Ze zit in het patroon.
Maar wie gaat kijken naar de herhaling, ziet iets anders:
structuur. Intentie. Macht. Bedrog.
Want patronen liegen niet.
Neem het coronabeleid. Eerst was de QR-code tijdelijk, toen voorwaardelijk, toen werd het de poort naar deelname aan de samenleving. Eerst waren de vaccins vrijwillig, toen ‘sociaal verplicht’, toen onmisbaar voor toegang tot werk, cultuur, zorg. Eerst was de kritische wetenschapper welkom in het debat, daarna werd hij een gevaar, vervolgens gecensureerd.
Losse stappen? Of een patroon?
Neem de medialogica. Een oorlog breekt uit — en onmiddellijk klinken dezelfde stemmen, in dezelfde talkshows, met dezelfde boodschap. Een dreiging dient zich aan — en precies de juiste “experts” schuiven aan om het publiek alvast op te warmen voor meer surveillance, meer NAVO, meer beperkingen. Geen debat. Geen reflectie. Geen geheugen.
Losse keuzes? Of een patroon?
Of kijk naar klimaat, migratie, digitale identiteit. Steeds dezelfde strategie: eerst probleemdenken, dan crisisverklaring, dan technocratische ‘oplossingen’ die niet teruggedraaid worden. Geen parlementaire strijd, maar beleidslijnen. Geen politiek, maar projectmanagement.
Toeval? Of is het systeem zélf het probleem?
Patronen onthullen dat wat woorden verbergen.
Ze laten zien waar framing eindigt en waar werkelijkheid begint.
Ze doorbreken de waan van de dag, omdat ze laten zien wat er al jaren gaande is — en waarom.
Daarom is het zo gevaarlijk om ‘incidenteel’ te blijven denken.
Wie dat doet, blijft verbijsterd, telkens opnieuw.
Wie patronen gaat zien, doorziet het spel.
Het patroon ís de boodschap.
En wie die durft te benoemen, wordt niet weerlegd — maar verdacht gemaakt.
Niet omdat hij ongelijk heeft, maar omdat hij gevaarlijk veel begint te begrijpen.
Dus ja, bedrog bestaat.
Maar je hoeft het niet aan te wijzen.
Je hoeft alleen het patroon te volgen.
Max von Kreyfelt
Comments
Post a Comment