Lex blogt!

  Hier licht ik de redenen toe waarom ik besloten heb een spel te maken met als titel "Mijn Ideale School". Waarden Waarden zijn de belangrijke principes waarvoor je elke dag weer uit je bed komt. Het waartoe. Waarden drijven je - als het goed is - in al je activiteiten. Je wilt ze waarmaken omdat je uiteindelijk het beste voorhebt met de kinderen voor wie je je werk doet. En nu de praktijk Er wrijft iets. Vrijwel alle scholen laten op hun websites prachtige waarden zien. Een bloemlezing: Het kind centraal Betrokkenheid Eigenaarschap Samenwerking Toekomstgericht onderwijs Een veilige schoolomgeving Ieder mag er zijn Talentontwikkeling Herkenbaar? Ja, want daar doen we het voor. Maar beantwoordt onze praktijk daar wel altijd aan? Velen zullen zeggen 'niet altijd'. Maar in hoeverre is er sprake van een spanningsveld tussen de waarden en de praktijk? Wanneer breekt het elastiekje? Tot hoever accepteren we een mogelijke discrepantie? Aan wie moeten we gehoorzamen? Aan de ...

Waarom ik uiteindelijk gescheiden ben? Hier exploreer ik dit thema. Het is uiteraard heel complex. Er spelen meerdere factoren. Ik licht er hier eentje uit, omdat deze factor denk ik heel bepalend is geweest. Ik noem het: programmering. We krijgen allemaal vanaf onze geboorte programmeringen mee. In elke samenleving, of die nu een tribe in de Amazone is of een hightech Westers land, krijgen we de coderingen mee van de samenleving. Die komen van: de cultuur van je land de cultuur van de regio waar je woont de cultuur binnen je familie de cultuur in het gezin waar je opgroeit de wetten en regels Dus je wordt geboren, je wordt aangegeven, vanaf een zekere leeftijd moet je naar school, je ouders geven je waarden en normen mee waar je niet om gevraagd had etc. Al die zaken gebeuren stilzwijgend, alsof er ergens ooit een megacontract is gesloten om het "zo" te doen. Je weet niet beter. Je wordt nergens om gevraagd. Al deze programmeringen vinden onder de waterlijn plaats. Je krijgt...

Ik weet het, ik ben een rare. Ik wijk heel erg af van de goegemeente (disclaimertje). Ik zie een video over een juf die een soort kijkdoosje heeft gemaakt met daarop 'my favorite pupil'. Elke leerling kijkt erin en kijkt dan met een big smile naar de juf. Zo krijg je gelukkige kinderen! Hier word je blij van. Er zit natuurlijk een spiegeltje onderin. Heel slim en heel lief. Ik denk zeker dat deze kinderen blij zijn. Er is immers iemand die hen 'ziet staan'. En dat is een fundamentele menselijke behoefte. En de juf? Die barst van de goede bedoelingen. Laat dat allemaal gezegd zijn. Maar toch. Ik zou zoiets nooit doen. Ik vind namelijk dat je een ethische fout maakt wanneer je zo met 'favorieten' gaat werken, ook al is iedereen eigenlijk je favoriet. Ik hou zoveel van het leven, en ook zoveel van kinderen, dat ik niemand tot favoriet wil maken. Er zit namelijk een scheidingsmechanisme in: jij bent wel favoriet, en jij niet. En er is een instantie die die scheiding...

Het valt me echt op. Elke week weer zie ik artikelen, hoor ik podcasts en lees ik posts over "professionalisering van leraren". Waaro i dat zo nodig? Van loodgieters of tv-presentatoren of diepzeeduikers hoor ik dat nooit. Maar wel steeds binnen het onderwijs! Wat gek! Het valt echt op. Valt he u ook op? Zijn ze niet professioneel genoeg dan? Als je hier steeds maar weer aandacht aan geeft tja.... dan ga je je toch echt afvragen waar het aan schort. Toch!? Kan iemand wijs uit de volgende zin: ""  Om dat beter te kunnen begrijpen hebben we geprobeerd om met behulp van causale diagrammen zichtbaar te maken welke patronen in scholen aanwezig zijn die de weerbarstigheid van leerculturen in scholen kunnen verklaren."" Als ik dit lees word ik toch overvallen door een gedachte: "Komt het nog wel goed?". https://van12tot18.nl/artikelen/patronen-in-scholen-waarom-het-leren-van-leraren-problematisch-is