"Ik wil graag kinderen helpen"
"Kunnen we het onderwijs helen?"
Mijn reactie op de vraag van Caire Boonstra van Operation Education.
Hoi Claire,
Ik kan het toch niet laten om op je vraag in te gaan: "Kunnen we het onderwijs helen?"
Het is ten eerste een prachtige vraag, ingegeven door een enorme hartgedreven motief.
Ik voel een drang om je toch mijn insteek te vertellen.
En mijn antwoord is:
Nee.
We kunnen het onderwijs niet helen.
Het is namelijk een instituut, een instelling. Een gecompliceerd, buiten mensen staand geheel van verplichtingen, wetten, geldstromen etc.
En daar kan je geen hart in stoppen.
Hartsverbindingen zijn verbindingen tussen mensen.
Ik vergelijk het onderwijs regelmatig met een 14de eeuws kasteel, zo eentje met muren van een meter dik.
Zo'n kasteel - of wat er nog van over is - krijg je weliswaar niet zomaar weg, maar het heeft geen functie meer.
Dat geldt voor ons op Pruisische leest geschoeide onderwijssysteem ook.
Het past niet meer. Vind het wiel opnieuw uit en bouw het from scratch opnieuw op.
En dan op een heel andere leest geschoeid: it takes a child to build a community.
Dat is kortweg mijn reactie.
Mensen kun je helen, instituties niet.
Om nog maar even te zwijgen over de vergissing te denken dat je als je met onderwijs bezig bent, je dan per definitie met kinderen bezig bent.
Helaas, dat is niet zo. Je trekt kinderen eerst uit hun vertrouwde omgeving en je maakt ze dus - per definitie - hulpbehoevend.
En dan ga je tegen jezelf zeggen "Ik wil zo graag kinderen helpen." Ja duuuuuh dat heb je als samenleving zelf veroorzaakt!
Je trekt eerst een plantje ui de grond, en verklaart vervolgens met heel veel liefde en overgave dat je dat plantje wil gaan helpen.
Goedbedoeld maar hopeloos uit de bocht.
Geen tuinman die dat snapt.
Zo doen we met kinderen ook.
Ik ben me kapot geschrokken van de terminologie van U4E. Daar komt in de verklaring 1x het woord 'kinderen' voor. Ik heb het geteld.
Wil ik daar onderdeel van zijn?
Comments
Post a Comment