Ze doen echt hun best!

 

Leven zonder school

  · 

Als ik over Facebook of Insta scroll lees ik over zoveel kinderen die vastlopen op school. Kinderen waarvan ouders met hun handen in het haar zitten omdat ze hun huiswerk niet maken. Kinderen die "grote monden" geven. Ouders die geen enkel idee meer hebben welke straf ze nu weer moeten bedenken om te zorgen dat hun kind luistert... Ik vind het triest.

Oh echt, ik geloof écht dat deze ouders hun best doen. En ook hun kinderen. Voor hun is deze reactie, deze manier van reageren en zich afzetten óók heel logisch. Zij willen zich ook gezien, gehoord, begrepen en gesteund voelen.

Maar het werkt niet! En het gaat ook niet werken zolang ieder vanaf zijn/haar eigen eilandje met hun hoofd bedenkt wat ze moeten doen.

Er is verbinding nodig, gesprekken, openheid, vertrouwen én mogelijkheden.

Want in deze "vrije wereld" word je toch écht enorm beperkt als je de mogelijkheden die je hebt niet ziet. En als je de vrijheid in jezelf niet ontdekt.

En dáár zit precies de key. Want hoeveel mensen leven er niet vanuit angst. En dan bedoel ik niet bibberende, verlammende ik-word-bijna-opgevreten-angst. Maar angst in je hoofd. Voor geen enkele fysieke dreiging van buitenaf.

Angst voor de mening van anderen.

Angst voor de toekomst van je kind.

Angst voor afwijzing.

Angst voor er niet (meer) bijhoren.

Angst voor geen eigen tijd (meer) hebben.

Angst voor "anders zijn".

Als je deze angsten (of grote twijfels) durft aan te kijken, dan ontstaat er vrijheid van binnenuit. En dan pas kan je de mogelijkheden zien die al die tijd al voor je liggen.

Ik heb mega angsten mogen aankijken in mezelf voordat we konden zijn waar we nu zijn. Ik ben er doorheen bewogen. Ik heb stappen gezet. En kijk waar we nu zijn!

Met twee kinderen waarmee we kunnen lezen en schrijven (letterlijk én figuurlijk ). Waarmee we prachtige avonturen beleven, de wereld verkennen, leren zonder school en zonder lesboeken en methodes.

We volgen onze eigen weg en leven en leren, ondat we dat fijn en leuk vinden.

We hebben prachtige gesprekken samen. Overleggen, tonen begrip, geven grenzen aan en ervaren samen flow in het leven.

Dat gun ik jou ook. En het kan. Ook als je het nu spannend vindt. Ook al je nog helemaal aan het begin staat van het ouderschap, thuisonderwijzen of gaan reizen. En óók als je al (even) ervaring hebt.

Voel je dat je het ouderschap, leven en leren anders wilt? Vrijer, plezieriger, lichter en zonder strijd, onzekerheid en gedoe? Wil je dit voor je kind(eren) én voor jezelf?

Stuur me dan een prive-bericht. Dan praten we samen verder.

Liefs Esra