De brug over?
Wat als het organisatiemodel van leren met organisatiebouwstenen niet meer klopt?
Je doet je best. Iedere dag weer. Voor die klas, voor die kinderen. Maar diep vanbinnen weet je het: er is altijd een percentage dat je niet bereikt. De kinderen die #thuiszitten. De 279.700 leerlingen die geen volwaardig #onderwijs krijgen. De leerlingen die niet meekomen. Of juist de talenten die zich vervelen omdat het tempo te laag ligt. Je ziet het, maar je doet alsof je tevreden bent. Waarom?
Misschien omdat het makkelijker is om vast te houden aan wat je kent. Want hoe organiseer je leren als het niet meer past binnen jaarlagen, klassikaal onderwijs, en vaste leerroutes? Het organisatiemodel heeft decennia gewerkt. Maar werkt het nog steeds overal, voor alle kinderen? Of zien we het niet omdat we te druk zijn met het draaien van een rad dat piept en kraakt?
Het echte probleem?
Het is niet dat jij faalt. Het is dat we van jou verwachten dat je werkt binnen een het meest voorkomende organisatiemodel dat niet meer gemaakt is voor de diversiteit van vandaag. Eén leerkracht, één tempo, één set aan vooraf bepaalde gelijke doelen voor iedereen. Maar kinderen zijn geen standaardproducten. Ze ontwikkelen verschillend. Ze leven en wonen verschillend.
En jij? Jij voelt die druk. Het gevoel dat het nooit genoeg is.
De tijd tikt door. Terwijl wij discussiëren over bezuinigingen, regels, onderzoek en systemen, verliezen we steeds meer kinderen. Ze haken af. Ze zitten thuis. En wij kijken toe. Hoeveel jaren gaan we nog verspillen aan een organisatiemodel dat op steeds meer plekken niet meer goed werkt, voordat we durven veranderen?
De oplossing: steek de brug over ookal is de overkant mistig.
Er ligt een brug voor ons. Een pad naar iets nieuws. We zien de overkant niet, want die ligt in de mist. Misschien is daar een organisatiemodel dat past bij diversiteit in de klas. Misschien werken we daar niet meer met vaste klassen en tempo’s, maar met gemengde groepen, flexibiliteit en technologie die echt ondersteunt. Er zijn pioniers die het proberen.
Maar om daar te komen, moet je durven springen.
Dit is geen oproep tot een revolutie. Het is een uitnodiging om kritisch te kijken. Naar hoe je het leren organiseert. Naar hoe je kinderen ziet. Naar wat je samen echt belangrijk vindt.
De vraag is: durf je? Of blijven je vasthouden aan wat je kent, terwijl je diep vanbinnen weet, dat het niet meer werkt?
Weet je diep vanbinnen dat het anders moet, maar blijf je hangen in uitstel en excuses? Je hoeft niet langer te twijfelen of wachten op hét perfecte moment—dat bestaat namelijk niet. Het is tijd om verantwoordelijkheid te nemen en keuzes te maken die écht iets veranderen.
Met onze coaching pak je de kern aan. Geen doekjes eromheen, geen eindeloze theorieën. Ik daag je uit, confronteer je met wat je tegenhoudt en geef je precies wat je nodig hebt om vooruit te bewegen samen met collega’s bij Buro Hebe.
Bron afbeelding:schilderij gemaakt door Caroline Grootenboer
Comments
Post a Comment