Ode aan Willem de Ridder
PARADISO LOFDICHT VOOR WILLEM DE RIDDER
Beste vol genietende Willem de Ridder genoten!
Willem de Ridder van de Ronde Tafel, van gelijkwaardige en gelijkaardige fellow travellers, fellow human beings, being human..
En ik hoor nu Willem met die kenmerkende licht astmatische hese stem in mijn oor fluisteren: “Lieve schat, je hele leven is voorbereiding voor dít moment!” Welnu: okee dan…
Hé Willem! Hé anarchist, optimist, hedonist, naturist exhibitionist specialist journalist individualist, ja, jij: iemand die wist.. ja Willem, ik zeg het met een lichte snik: je wordt gemist..
Hé stimulator, gladiator, organisator, coördinator, accumulator, accelerator, manifestator, generator, commentator, inspirator en navigator en rillend trillende liefdesvibrator van talloze generaties..
Willem de Ridder.. 83 jaar jong... 83 jaar Ja ik wil. Ja ik zal. Ja ik creëer. Ja ik bestel. Ja ik spiegel. Ja ik eros. Ja ik weet dat alles mogelijk is..
En je was in feite een leraar zonder een leraar te zijn. Je hebt bijvoorbeeld mij onverwacht in 1993. toen ik net actief was met Stichting Amalgaam Vrij Nederland (tegen die vreselijk giftige mondkwik- vullingen), benaderd voor een interview op TV Salto, de lokale omroep in A'dam. Je hield, tot mijn geraaktheid, een briljante inleiding, waarbij het leek alsof je al jaren kennis had opgebouwd over de kwestie, waarbij je ook niet schroomde om, hoe zeg ik dat genuanceerd, enfin, zo: de wereldwijde farmaceutische maffia in verband te brengen met het moedwillig vullen van jonge mensen met kwik. Ja, Willem was helemaal wakker. En scherp. Zonder boos boos te zijn. En in het uur van het interview heeft ie me maar 3 vragen gesteld.. Nu begrijp ik dus achteraf extra hoe hij mij toen in mijn kracht zette door me geheel te vertrouwen dat ik “gewoon ”expert was op Amalgaam gebied. En me dus niet hinderlijk telkens te onderbreken met allerlei vragen. Hij zat er gewoon glimmend genietend en luisterend naast. En dat is nog maar één voorbeeld van zijn onnadrukkelijke meesterlijke leraarschap..
Ook de manier waarop je verhalen vertelde, lieve Willem, was eigenlijk direct voor velen van ons tegelijk een opleiding in hoe je voor een groep je verhaal kunt doen: angstvrij, ontspannen, vanuit het hart, met passie en een periodieke glimlach; vertrouwend op de Flow, de Magie én je kennis. Met daarbij, heel belangrijk, ook telkens het gevoel: ik sta hier gewoon lekker voor mijn Vrienden te praten. Waarbij een onverwachte inbreng, of onverwachte gebeurtenis, juist van Harte verwelkomd kon worden als onderdeel van 'de bedoeling'. Kortom: Het kon nooit mis gaan!
83 jaar Willem de Ridder.. Wát een incarnatie Willem -"en niet zo'n beetje ook"- de Ridder.. Wát een verhaal was jij, ben jij, o meesterlijke, ongelooflijk ontspannen, authentieke, artistieke, verhalenverteller, fanclub-bekrachtiger, tegel- oplichter, charismatische voorganger van de tegencultuur: tegen de burgerlijke neanderthalige inhalige droogkloterige burokluivers.. de eeuwig schaamteloze status quo houders..
Je was voor rebelse originele Levens Kunst, je was bedenker van verfrommelde papieren propkunst (Papieren Konstellatie) en van -hoe hilarisch!- “De Organisatie ter Voorkoming van Kunstuitingen”.. Je was voor autonoom creatief bezield én vol lef je eigen blad, radio, uitzending de ether en het Universum in slingeren..
O, vrije, doorgaans blije, hartstochtelijk baanvrije, vrijheidslievende, vrijheidminnende Vrijbuiter, o, sublieme ont regelaar, o, prachtige Paradijsvogel, die Paradiso mede heeft opgericht. En Fantasio. En de Melkweg (mooie uitspraak: “Willem heeft de Melkweg opgericht. En de Kosmos”). En Hitweek. En Suck. En talkradio. En Fluxus. En en en..
83 JAar Vol Volledig Leven..
O, unieke, kwieke, energieke, flegmatieke, elastieke, fotogenieke, ludieke, klassieke, mystieke, artistieke, excentrieke, kolderieke, fysieke, specifieke, non diplomatieke Willem de Ridder!
O, vitale, centrale, sociale, loyale, amicale royale orale verbale digitale ideale frontale totale radicale optimale maximale non modale non normale geheel abnormale geniale nationale én internationale monumentale fenomenale.. Man van formaat!
Man van de rode draad! Tegen al het passieloze media geblaat! Tegen alles wat de natuur schaadt.. altijd voeling HOUDEND met de straat, en het achter de schermen kwaad, met dat karaktervolle karakteristieke gelaat, was en ben je een Pure Democraat, acrobaat, telepaat, een man met ruggengraat, met raad en daad steun en toeverlaat, van ochtends vroeg tot savonds laat, man die de taal van het hart verstaat.. deze hartelijke hartverwarmende hartenveroverende Hartenman..
Wat ik zeg: Wát een inzending, wát een uitzending, wát een uitzendkracht was jij al die jaren.. Wát een licht astmatische, doch altijd non problematische en diep empathische en vaak ook diep grinnikende bijzonderlinge ZEN-deling was je, ben je, lieve, lieve, Willem.. Zó ongeschikt voor deze maatschappij, deze gehypnotiseerde en deels ook stevig getraumatiseerde bevolking (alleen al het feit dat we ooit zijn gaan geloven dat je baby’s apart op een babykamer moet leggen en vooral moet laten huilen om ze “niet te verwennen” met je aandacht en troost, is een voorbeeld van de collectieve trauma en hypnose die verhalenvertellers als dr. Spock en ander onwetenden ons hebben bezorgd – Willem kon daar ook heel scherp over spreken. Ook hij kende uiteraard dat onvergetelijke boek in dit verband, dat van de Amerikaanse antropologe Jean Liedloff: "Op zoek naar het verloren geluk”. Citaat uit dat boek: “Als een moeder mij vraagt of ze haar baby moet oppakken als hij huilt, zeg ik dat ze hem nooit had moeten neerleggen”).
Zo ongeschikt voor deze maatschappij dus… en je bent tegelijk zó geschikt voor de Nieuwe Wereld, die jij alvast maar was begonnen.. Want “De vraag is niet of je in hypnose te brengen bent, de vraag is of je UIT hypnose te halen bent” (Citaat van Edwin Selij). Welnu… Willem deed er op zijn eigen wijze al die jaren alles aan om ons op blijmoedige wijze liefdevol wakker te kietelen… UIT de matrix. UIT de mediacratie. UIT het je macht en kracht aan derden afgeven..
Ik citeer hem, uit zijn klassieker uit 1999, het onvergetelijke "Spiegologie" (“Alles buiten jou is een spiegel, je ziet overal jezelf”) En Aïda, zijn mooie dochter, had, toen ze piepjong was, in de huiskamer een gesprek opgevangen en sprak toen dat onvergetelijke woord ”spiegelogie”. Waarop Willem direct aansloeg en zich over dat woord en begrip ontfermde. En zijn ultieme levensboek zelfs die titel meegaf..):
“Voor de klas staat een door de regering aangestelde verteller die jou komt uitleggen hoe het leven werkt. Dat gaat zo: Je moet niet denken dat je de rest van je leven kunt blijven spelen, zoals je tot nu toe hebt gedaan. Sprookjes zijn leugens. Nu wordt het leven serieus en moeten we aan onze toekomst denken. Als jij later een succesvolle manager wilt worden, zul je nu echt moeten blokken. Vanaf nu zullen we je vertellen hoe het leven ECHT werkt. Je zult iedere dag naar school moeten om ‘iemand’ te worden in het leven. Het leven is geen lolletje. Je moet hard werken om iets te bereiken in het leven.”
Hé Willem, hé Pietje Bell-Pipi Langkous in het kwadraat, o, éénpersoonsbevrijdingsbeweging, o, lichtgevende, licht ontvangende lichtzinnige, Lichtbrenger! Jij hield niet zo van wetten, maar je was hoogstpersoonlijk zélf de vleesgeworden wet van aantrekking in optima forma.. Zoveel mensen voelden zich tot je aangetrokken met jouw pure, vrije, blijmakende Joie De Vivre, wat zeg ik? Clary De Vivre! en je aanstekelijke opstandigheid en bemoedigende aansporingen om vooral zelf autonoom en creafief te leven en te creeeeëeeeeeren…Jouw ongelooflijke aanstekelijke en imponerende zelfverzekerheid (hoe heb je dat voor elkaar gekregen?) was op zich al een permante daad van verzet. Velen van ons zaten nog niet op diezelfde hoogte…doch je bood ons allerlei handreikingen in dit verband.
Ik citeer over het thema “zelfliefde” uit Spiegelogie: “Je kunt het ook zelf doen. Ik noem dat badkamerspiegelogie. Dan ga je voor de spiegel staan en kijk je jezelf diep in de ogen. Je gaat dan naar al je gevoel in je lichaam en voelt niks anders dan liefde. En energie. Zoiets moet groeien. En zich ontwikkelen. Maar je gaat hier net zolang mee door tot je dankbaar bent voor jou. Voor je lichaam. Voor wie je bent en hoe je bent. Dat je perfect bent en je diepe liefde voor jezelf gaat voelen. Je kunt zoiets zeggen als ‘ik hou van jou, precies zoals je bent en ik steun jou onvoorwaardelijk in al je kracht en grootsheid’.
Nóg een kenmerkend citaat uit Spiegelogie: “Toen ik school had overleefd, vond mijn vader dat ik op zoek moest gaan naar een goede baan. En zo kwam ik op een kantoor van een grote verzekeringsmaatschappij terecht. Het leek wel een grote zaal vol met bureaus en typemachines. Een fabriek. Ik dacht dat ik in de hel terecht was gekomen. Ik zat voor een glazen wand en daarachter stonden dan vier directeuren die ons allemaal in de gaten hielden. Op die plek heb ik de belangrijkste beslissing van mijn leven genomen. Ik zei dat ik nooit meer een baan nam, met geld wilde ik geen bal te maken hebben en ik zou blijven spelen alsof ik een klein kind was. Ik heb gezwaaid naar de directeuren, de typemachine van het bureau geveegd en ik werd ter plekke ontslagen. Ik was opgelucht, maar mijn vader was woedend. Om hem te sussen zei ik dat ik in de reclame ging werken, omdat dat meer geld opleverde en ik mocht met zijn toestemming naar de kunstnijverheidsschool. Ik was op dat moment achttien jaar oud". Achttien jaar..
WÁT EEN PURE NEE-KRACHT, STUWKRACHT, LEEFKRACHT, BELEEFKRACHT, CREATIEKRACHT, MANIFESTATIE KRACHT..
Willem, je was een perfecte imperfecte ont regelaar (werk moest vooral niet op werk gaan lijken..), je was van klein of groot gebrek geen bezwaar, je was ons zo dierbaar, zo knuffelbaar, ja zo’n ti ta tovenaar, goochelaar, bewonderaar, je was een notoir anti kunst-kunstenaar, vurig pleitbezorger van de kittelaar, bondgenoot van het overvloedige schaamhaar (wat zeg ik? Van het trotshaar); je was onweerstaanbaar openbaar, beschikbaar EN BEREIKBAAR, zo deelbaar, zo onbreekbaar, zo onvermoeibaar, zo soms ook onuitstaanbaar, maar altijd zo onweerlegbaar, ongenaakbaar, onbedwingbaar, onvoorspelbaar, kortom: zo onvervangbaar, o Willem, we zijn je zo dankbaar..
Ja, je was veel, exCeptioneel, een juweel, deel van ons geheel, je was essentieel, altijd actueel, sensueel, spiritueel, multifunctioneel, zonder vooroordeel.. Je had geen faalangst, geen straalangst, geen schandaal-angst, je was ook niet bang om angst helemaal toe te laten, zoals je elk gevoel in principe van harte welkom heette, mede ook in al die geniale fanclubs die waren opgezet onder jouw bezielende spiegellogische leiding en inspiratie. Motto: “Het is nooit te laat voor een gelukkige jeugd!” En: Er is geen werkelijkheid: jij maakt hem!” En heel prikkelend: “Er bestaan geen slachtoffers, alleen maar vrijwilligers”.
Willem…wát een fillum..jouw leven…Willem Paradiso Paradijsvogel de Ridder.. Man van “Geniet en niet met mate”. En van: Creëer. Straal. Doe. Beweeg. Voel en hou onvoorwaardelijk van jezelf. En van alle fans om je heen. En visie versa.
Willem was, beste genietende Willem-genoten, het ons geschonken liefdesvaccin tegen het benepen calvinisme en het calvé-nisme, die platte, alles nivellerende, amuserende, smerende en smorende pindakaascultuur, die traag dit lage, verlaagde en steeds lager wordende PolderKolderland, dit NEEderland, bedekt..
Hé superlieve, hoog sensitieve, positieve, creatieve actieve, innovatieve pro-actieve soms tikkeltje weldadig naieve, pro provo provocerende baanbreker, doorbreker, openbaarder, openmaker, openhartchirurGEIN, “out of the box” denker. Motto daarbij: “Which box?” En altijd oplossings- en creatiegericht. Geheel in de geest van het fameuze Amsterdamse ballongezelschap met hun aanstekelijke: “Hoe dan?” Antwoord: “Hoe dan ook!”
Willem jij wist en leefde voor: “The only way out is inn”. En geef van daaruit Het Leven, jóuw leven, woord voor woord, zin. Begin! Bemin! Verzin! Ontgin! En verwonder…dan is het wonder nooit ver.. Of zoals jij zei: “We geloven niet in wonderen.. Wij rekenen erop!”
Lieve Willem wat ik zeg, namens iedereen hier en nu, non de ju!: Grote Oneindige Dank voor al je bijdragen. Wat zeg ik? Voor ál je Blijdragen!
Enne.. Willem “Wimke Slim” de Ridder… tot slot: als gezamenlijke fanclub van jou, zeggen we nu massaal en geheel tegelijk:
"We houden van jou, precies zoals je nu bent en we steunen jou helemaal in al je kracht, grootsheid en overvloed aan mogelijkheden!"
Memento vivre! Memento vivre Willem -Homo Ludens- Wimke Slim- de Ridder!
Beste Vrienden, Vriendinnen, genietende Willem-genoten: vul de glazen! Proost!
Chappeau! Paradiso!! AHO!!
Bo Baden
(10-4-2023 Paradiso Amsterdam)
Comments
Post a Comment