Waarom juf Esra thuisonderwijs ging geven
Misschien wist je het nog niet, maar ik heb ruim 10 jaar voor de klas gestaan. Ja, ik ben een rasechte juf die ervoor koos mijn kinderen niet in ditzelfde schoolsysteem te laten meedraaien. Geen haar op mijn hoofd die dat een goed idee vond.
Waarom?
Omdat ik van heel dichtbij heb gezien wat er van kinderen gevraagd wordt.
Ja, er zijn kinderen die rekenen leuk vinden. En ja, er zijn kinderen die keigoed zijn in taal, spelling, aardrijkskunde of geschiedenis. Absoluut. Maar… ze kregen deze lessen van mij, omdat de methode dat voorschreef. Niet omdat zij er nieuwsgierig naar waren.
En weet je hoe vaak kinderen een bepaald onderwerp of les mega interessant vonden, maar dan weer moesten stoppen omdat het lesuur afgelopen was? Hop! Door naar de volgende les. Nieuwe informatie. Iets wat ze wellicht minder boeit. Allemaal voor dat goede cijfer, die goede CITO-score. En vooral: voor de inspectiebezoeken, want de scholen waar ik gewerkt heb, wilden allemaal hoge scores kunnen tonen. Dan ben je een goede school die kinderen aflevert met een goede doorstroom naar hoger onderwijs.
Bah! Ik heb daar nooit aan mee willen doen. Ik wilde de interesses van de kinderen volgen. Ik gleed per ongeluk met mijn slippertjes tot halverwege mijn middel in de sloot tijdens een slootjesproject (wat eigenlijk niet mocht van de directrice, maar wat ik gewoon deed. Natuurles hoort buiten). Ik had wandelende takken in de klas, ik rekende met de kinderen buiten op het schoolplein (genoeg te meten en berekenen als je creatief denkt), ik organiseerde een leesdag waarop we allemaal in pyjama naar school kwamen en de hele dag op kussens lagen.
Dat was geweldig! Maar ik werd vervolgens weer op het matje geroepen bij de directrice.
Ik heb vele onderwijsvormen onderzocht. Er zaten hele mooie en interessante bij, maar allemaal… hebben de kinderen hetzelfde te leren. Ze zitten allemaal vast aan het systeem dat van bovenaf bepaald wordt. Ze moeten allemaal hetzelfde kunnen (op eigen niveau) en het wordt niet geaccepteerd als een kind op 6-, 9- of 12-jarige leeftijd (nog) geen interesse heeft in lezen, maar wel prachtig kan schilderen. En als je als kind liever niet in een klas zit, maar het fijner vindt thuis te zijn, dan kan dat niet. Je moet naar school, want anders… Er wordt dus niet echt aangesloten bij de interesses, behoeften en talenten van de kinderen. En dat is zo zonde!
Ik wist als juf dat het anders moest, dat het anders kon en dat ik het anders zou doen.
Ik heb genoeg geprobeerd, geschopt en meegebogen met het systeem. Maar ik buig en schop niet meer. Ik creëer mijn eigen wereld. Een wereld waarin mijn kinderen in vrijheid leven en leren. Waarin ze hun eigen interesses volgen en ik ze daarin met een open hart en heel veel liefde en passie begeleid.
Thuisonderwijs is wat mij betreft de mooiste vorm van onderwijs voor je kind.
En voor jou als ouder? Het is prachtig, het is uitdagend, het is soms spannend en het vraagt van jou om het ouderschap opnieuw uit te vinden. Want wow, wat kan er veel gebeuren IN jou als je kiest om het anders te doen. En wat lijkt het soms gemakkelijk om toch maar te kiezen voor een traditionele school.
Maar geloof mij… als je er echt voor gaat en bereid bent jezelf opnieuw uit te vinden, dan is deze beslissing en deze tijd samen met je kind(eren) GOUD waard.
Alles is mogelijk: tijd voor jezelf, een harmonieuze sfeer onderling, goede gesprekken, plezier en lol maken samen en doen waar jouw hart gelukkig van wordt.
Herken je jezelf hierin? Wil jij weten hoe thuisonderwijs ook voor jullie kan werken?
Tijdens het webinar “Thuisonderwijs: Van Chaos naar Rust” dat ik volgende week geef, vertel ik je precies hoe je dit kunt aanpakken. Ik laat je zien hoe jij met mijn 6-stappen methode van Overleven naar Leven gaat. Ja, jij kunt dat ook! 
Klik op de link voor meer info en meld je aan: https://www.levenzonderschool.com/webinar-van-chaos-naar...
Comments
Post a Comment