Wat als we kinderen eens gingen begrijpen in plaats van corrigeren?
- Get link
- X
- Other Apps
Corlien BlesCorlien Bles • 1e1eGediplomeerd ervaringsdeskundige. Jeugdzorg, mantelzorg, trauma en autisme.Gediplomeerd ervaringsdeskundige. Jeugdzorg, mantelzorg, trauma en autisme.27 m • 27 minuten geleden • Zichtbaar voor iedereen op en buiten LinkedIn
Wat als we kinderen gingen begrijpen in plaats van repareren?
"Als een plant niet goed groeit, veranderen we niet de plant, maar passen we de omgeving aan."
Waarom doen we dat niet ook zo met kinderen?
Wanneer een kind gedrag laat zien dat afwijkt van de norm, is onze reflex vaak om het kind te 'repareren'. We geven labels, stellen diagnoses, en maken plannen om het gedrag aan te passen. Maar wat als we eerst eens nieuwsgierig zouden zijn? Wat wil het kind ons vertellen met dit gedrag?
Kinderen worden geboren met een genetische blauwdruk, maar hoe ze zich ontwikkelen, wordt in grote mate bepaald door de omgeving waarin ze opgroeien. Ze leren door te observeren, te ervaren, en door gedrag dat wordt voorgeleefd. Emotieregulatie bijvoorbeeld, leer je niet uit een boekje, dat zie je bij ouders en verzorgers.
Toch worden jonge kinderen regelmatig weggezet als 'manipulatief' of 'lastig'. Er wordt met een volwassen bril gekeken naar gedrag dat voortkomt uit een nog onvolgroeid brein. En als het gedrag blijft afwijken van wat we als 'normaal' zien, volgen er al snel labels: ADHD, autisme, hechtingsstoornis…
En dan? Dan volgt een behandeling gericht op het afleren of camoufleren van het gedrag. Kinderen leren zo: wie ik ben, is niet oké. Mijn emoties zijn niet gewenst. Als gevolg sluiten ze zich af, verliezen ze het contact met hun gevoel en met anderen.
Maar wat als we het anders doen? Wat als we stoppen met beoordelen, en beginnen met begrijpen? Gedrag is communicatie. Ook als het moeilijk is. Zelfs kinderen met complexe uitdagingen kunnen floreren, als er écht naar hen wordt gekeken. Als hun unieke behoeften serieus worden genomen.
We leven helaas in een maatschappij waarin afwijken vaak betekent: je doet niet meer mee. Maar ieder mens is waardevol. Ieder brein werkt anders. En juist in die diversiteit schuilt kracht.
Werk jij met kinderen en durf jij verder te kijken dan gedrag? Durf je te zoeken naar de oorzaak, de behoefte eronder?
Ik ben benieuwd naar jullie kijk hierop.
hashtag#emotioneleontwikkeling hashtag#Gedragiscommunicatie hashtag#Onderwijs hashtag#Jeugdzorg hashtag#Neurodiversiteit hashtag#Kinderbrein hashtag#Traumasensitief hashtag#Onderwijsvernieuwing hashtag#Gelijkwaardigheid hashtag#Zorgvoorkinderen
"Als een plant niet goed groeit, veranderen we niet de plant, maar passen we de omgeving aan."
Waarom doen we dat niet ook zo met kinderen?
Wanneer een kind gedrag laat zien dat afwijkt van de norm, is onze reflex vaak om het kind te 'repareren'. We geven labels, stellen diagnoses, en maken plannen om het gedrag aan te passen. Maar wat als we eerst eens nieuwsgierig zouden zijn? Wat wil het kind ons vertellen met dit gedrag?
Kinderen worden geboren met een genetische blauwdruk, maar hoe ze zich ontwikkelen, wordt in grote mate bepaald door de omgeving waarin ze opgroeien. Ze leren door te observeren, te ervaren, en door gedrag dat wordt voorgeleefd. Emotieregulatie bijvoorbeeld, leer je niet uit een boekje, dat zie je bij ouders en verzorgers.
Toch worden jonge kinderen regelmatig weggezet als 'manipulatief' of 'lastig'. Er wordt met een volwassen bril gekeken naar gedrag dat voortkomt uit een nog onvolgroeid brein. En als het gedrag blijft afwijken van wat we als 'normaal' zien, volgen er al snel labels: ADHD, autisme, hechtingsstoornis…
En dan? Dan volgt een behandeling gericht op het afleren of camoufleren van het gedrag. Kinderen leren zo: wie ik ben, is niet oké. Mijn emoties zijn niet gewenst. Als gevolg sluiten ze zich af, verliezen ze het contact met hun gevoel en met anderen.
Maar wat als we het anders doen? Wat als we stoppen met beoordelen, en beginnen met begrijpen? Gedrag is communicatie. Ook als het moeilijk is. Zelfs kinderen met complexe uitdagingen kunnen floreren, als er écht naar hen wordt gekeken. Als hun unieke behoeften serieus worden genomen.
We leven helaas in een maatschappij waarin afwijken vaak betekent: je doet niet meer mee. Maar ieder mens is waardevol. Ieder brein werkt anders. En juist in die diversiteit schuilt kracht.
Werk jij met kinderen en durf jij verder te kijken dan gedrag? Durf je te zoeken naar de oorzaak, de behoefte eronder?
Ik ben benieuwd naar jullie kijk hierop.
hashtag#emotioneleontwikkeling hashtag#Gedragiscommunicatie hashtag#Onderwijs hashtag#Jeugdzorg hashtag#Neurodiversiteit hashtag#Kinderbrein hashtag#Traumasensitief hashtag#Onderwijsvernieuwing hashtag#Gelijkwaardigheid hashtag#Zorgvoorkinderen
- Get link
- X
- Other Apps
Comments
Post a Comment