Ineenstorting van de huidige wereld

Link naar afbeelding weergeven Olivier Winants
Olivier Winants1eRelational Activist | Trauma Worker26 minuten geleden • Zichtbaar voor iedereen op en buiten LinkedIn
Dien je het Leven of de Wereld?

Er is veel nieuws rond systeemineenstorting, rampenspoed, een afbrokkelde beschaving - de tekenen zijn duidelijk aan de wand dat de samenleving die we met elkaar over de laatste 60 jaar hebben opgetuigd haar houdbaarheidsdatum met rasse schreden aan het overschrijden is. Onder vrijwel elke maatschappelijke sector schimmelt er een diepe systemische crisis.

Wat mij betreft is dat een reden tot onstuimig optimisme. Dit biedt ons een kans tot een 'virtue renaissance', een diepe heropleving van menselijke Waarden. Het geeft ons een kans om de onzinepidemie weg te branden en de Zingeving weer te vinden en in integriteit opnieuw vorm te geven.

Ik maak al langer het onderscheid tussen de Wereld en het Leven, en ik zie in steeds toenemende mate een inverse correlatie tussen beiden. Het Leven dat is de bruisende deining, de Kosmische wil, de Natuurvonk die in en tussen ons mensen leeft. Haar Excalibur is relationele verhouding, in de verbinding komt Zij vol tot Leven. Leven is Essentie, dat wat Waar is - en stroomt vol in relationele symphonie.

De Wereld, daarentegen, is de Vormelijkheid. Het is wat we bouwen met elkaar. In voorspoedige tijden, bouwen we de Wereld zo op dat zij zoveel mogelijk van de Levensvonk bevat en dient - dit zijn maatschappijen die de Levensprincipes eren en dienen. Wat we de laatste decennia zien, helaas, is een voornamelijk Westerse Wereld die het toenemende verlies van Essentie compenseert door een wangedrocht van een maatschappij te hebben gebaard. Een Gouden Kalf waarin succes verward wordt met Liefde, waar macht wordt nagestreefd in plaats van samenwerking, waar goedkope faam verruild wordt met werkelijke verbinding, waar een leger aan online 'followers' in de plaats zijn gekomen van door moraliteit-aangedreven leiders en waarin onderhands zowat iedereen in stil lijden is vervallen.

Ik herken nog weinig Levensdienende principes in de Wereld om me heen. Het is een Wereld die echt de weg kwijt is. 'It is an ironic habit of humans to run faster when they have lost their way', orakelde Rollo May decennia terug. Het Leven wint uiteindelijk, altijd. Waar de vormelijke structuren Haar niet onderhouden, trekt Zij zich terug totdat die vormen imploderen Dat is de systeeminstorting die we nu zien gebeuren.

Christopher Ryan zegt treffend in zijn boek 'Civilized to Death': 'our minds can be fooled into all sorts of nonsense, but our bodies and souls will always long for real nourishment'. Die waarachtige voeding is wat we - als we de onzinnige rat-race even pauzeren - diep vanbinnen altijd al gekend hebben: verbinding, tesamenheid, Tribe, natuur, dans, beweging, gezonde voeding.

Dat de oude Wereldstructuren instorten geeft ons een herkansing op onze eigen collectieve 'Heroes' journey'. Na lang weg van Huis te zijn geweest, verdwaald in neon-flashing onzin, komen we misschien ooit weer Thuis in het Leven en - met de woorden van T.S. Elliot - kunnen we die Thuis voor de eerste keer werkelijk kennen.

Comments

Popular posts from this blog

Al dat spiriwirigedoe.....

De Kindbeeldentuin - inleiding

B3-onderzoek gemiste kansen