Pijltjes schieten

Peter B.Peter B.   • 2ndVerified • 2nd🟥A&O deskundige | 🟥Arbokundige | Senior Adviseur Arbeidsveiligheid (Preventiemedewerker) NS Group I Bestuurslid NVVK | 10.983 connecties🟥A&O deskundige | 🟥Arbokundige | Senior Adviseur Arbeidsveiligheid (Preventiemedewerker) NS Group I Bestuurslid NVVK | 10.983 connecties1d • 1 day ago • Visible to anyone on or off LinkedIn

Pijl-en-buisie

In mijn jeugd (toen fietsen nog geen slot hadden) waren we praktisch onzichtbaar voor onze ouders. We waren altijd buiten. Ravotten, voetballen, Tour de France spelen, rolschaatsen ((ik had stalen wieletjes)

Cowboytje spelen, verstoppertje of gewoon doelloos door de buurt struinen. Bomen waren er om in te klimmen, lantaarnpalen om op te hangen als een soort menselijke vlag, en smalle steegjes tussen huizen dienden als oefenterrein voor onze klimskills. Je had pas echt wat bereikt als je jezelf als een soort ninja tussen twee muren omhoog kon duwen tot je bovenin als een spin bleef hangen.


Maar het mooiste speelgoed… dat maakten we zelf. Van een simpel stukje elektrabuis. Ja echt, gewoon zo’n geel PVC-buisje van de bouwmarkt daar maakten we een heus wapenarsenaal van. Geen Nerf, geen waterpistool, nee: de pijl-en-buisie. Daarmee kon je met een beetje longinhoud, stroken papier en speeksel, je zelfgedraaide projectiel met serieuze snelheid wegblazen. Menig Varagids en Panorama (daar draaide je de beste pijlen van) zal er gesneuveld zijn :)

Van die witte besjes (waar zijn ze gebleven) waren ook prima munitie. En geloof me, als je een beetje geoefend was, kon je daar zuiver mee schieten. SPLETS op je vriendjes voorhoofd 😁

De creatievelingen onder ons maakten er een soort ultiem wapen van. Met luciferdoosjes en een stukje buis als vizier, wat plakband als camouflage, en als klap op de vuurpijl: een pijl met een naald erin geprikt. Daarmee kon je hem in het hout laten steken. De schutting, de schommel, de keukendeur… alles zat op een gegeven moment vol pijltjes.

Maar het échte doelwit? Open ramen. Daar mikten we op alsof we sluipschutters in opleiding waren. Wel dan weer zonder speld natuurlijk. Lekker op afstand richten en… PFFFT… zo de slaapkamer van de buren in.

Soms hoorde je nog “G*dverdego*verdo**e!” uit het huis komen, omdat toevallig de buurvrouw zich om stond te kleden🤣. Grote hilariteit natuurlijk. Totdat je eigen moeder erachter kwam en je een pets voor je kop kreeg waar je dagen van nadreunde.

Het leven was simpel maar wel vol avontuur. Geen TikTok, geen WiFi, alleen een buisie, wat speeksel, en een missie.

En als je huis ging om wat te drinken trok je gewoon aan het touwtjes uit de brievenbus.