Kennis is nog geen Wijsheid

Hans Siepel: Kennis en Wijsheid Oud-topambtenaar, schrijver

Weet u dat er een wereld van verschil bestaat tussen kennis, informatie enerzijds en wijsheid anderzijds? Kennis en informatie bestaan uit ‘weetjes’. Tegenwoordig zijn er twee soorten kennisexperts en informatiemakelaars die een dagelijks rondje langs nieuwszenders en praatprogramma’s maken. Beide gesteund door een eigentijds geloof: de wetenschapsreligie. De ene groep kennen we als de MSM. De laatste jaren zijn zij verworden tot PR-functionarissen van de zittende machtselites. De kennis en informatie die zij verspreiden, zijn niet alleen wetenschappelijk-religieus getint, maar zijn bovenal ondersteunend aan het wensenlijstje van de zittende machten. Zo verheerlijken zij de agendapunten van deze (linkse) globalisten. Ze werken van harte mee aan de uitrol van Agenda2030 en hebben kritiekloos de coronasaga uitgerold. De alternatieve of nieuwe media is de andere (kritische) groep. In het publieke debat staan ze op het nieuwsslagveld tegenover het MSM-front. Met andere kennis en informatie bestrijden zij deze, in hun ogen, kwade machten, die de wereld en de mensheid naar de afgrond voeren en druk doende zijn een einde te maken aan de fundamenten van de westerse beschaving van ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’. Wie beide mediavelden volgt, zal moeten concluderen dat de kennis- en informatiekaarten inmiddels wel geschud zijn. Het is de grote verdienste (geweest) van de nieuwe media dat zij het kwaad van de machthebbers en de morele verwording van de oude institutionele machten aan het licht hebben gebracht. Met succes. Bij steeds meer burgers groeit het bewustzijn en kennisniveau over het kwaad en de duistere plannen van de oude (globalistische) machten.   Maar wat nu? Het is een vraag waarmee vele wakkere (en bezorgde) burgers zitten. ‘Dank nieuwe media voor uw ‘openbaringswerk’ en de kennis en informatie over de, zoals zij in oude wijsheidsteksten worden genoemd, ‘kinderen van de duisternis’. Maar wat is nu het perspectief? Is er kennis die ons hoop en moed geeft om met vertrouwen de toekomst tegemoet te zien? Of brengt deze kennis vooral zekerheid over een tragisch einde van de westerse beschaving en kunnen we er niets tegen doen? Er is een antwoord. Deze ligt niet in het kennisdomein. Wie hoop, vertrouwen en optimisme zoekt, moet het kennisdomein achter zich laten en de deuren van het wijsheidsdomein openen. Het grote verschil tussen wijsheid en (wetenschappelijke) kennis en informatie is niet alleen dat wijsheid, i.t.t. kennis, vooral inzicht, begrijpen en betekenisgeving omvat. Kennis en informatie geven voor het begrijpen van de huidige toestand in de wereld geen houvast. Eenvoudigweg omdat er context ontbreekt. Wie kennisneemt van oude wijsheidsgeschriften beseft dat als eerste. Kennis zonder wijsheidscontext is betekenisloos. Maar de wijsheidslezer ontdekt nog meer en beseft al snel dat de moderne wetenschapsreligie als fundament van het kennis- en informatiedomein een ernstig tekort vertoont: de (fatale) illusie dat dé werkelijk een stoffelijke aangelegenheid is. Welk een intellectuele armoede! De wijsheidsgeschriften leren de lezers dat naast de stoffelijke werkelijkheid er een onstoffelijke en onzichtbare werkelijkheid bestaat: de werkelijkheid van de geestelijke dimensie en wereld. Wie deze geestelijke speler een rol toedicht in het begrijpen van de huidige staat van de wereld, vindt hoop en optimisme. De oude geschriften profeteren over deze Eindtijd, waar de oude wereld implodeert en een nieuwe – menselijke – wereld, als een feniks uit de as, verschijnt. Ik heb deze Eindtijdprofetieën voor u samengevat in mijn boek: Doornroosje en de Apocalyps. De gedachte dat deze wereld ooit ophoudt en ten ondergaat aan moreel verval, hoogmoed, leugens, corruptie en incompetente politici en machthebbers, is in oude wijsheidskringen gemeengoed. In alle tradities vinden we deze wijsheid. Wie deze teksten leest, zal verrast zijn door de actualiteitswaarde ervan. Maar het vraagt wel iets: de bereidheid om religieuze en wetenschappelijke dogma’s los te laten. Pas dan ontdekt de bewuste, wijs geworden burger ook zijn of haar rol en verantwoordelijkheid in deze Eindtijd. Het vraagt ook iets van de nieuwe media. Om haar publiek hoop en vertrouwen te geven over een goede afloop moet zij in haar kennisdomein de rol van geesteswereld integreren en de wetenschapsreligie achter zich laten. Hans Siepel.