De Transitie - chaos of emergentie?

Buitengewoon boeiend congres van CollectieveKracht in Amsterdam, over de rol van burgercollectieven in de samenleving@ Wat neem ik mee? Vijf dingen. Als je weinig tijd hebt, lees dan alleen de laatste.
1. Transitie is gaande.
Julia Wittmayer vertelde hoe we langzaam op weg zijn naar meer rechtvaardigheid en duurzaamheid, via systeemverandering en macht-verschuiving. Ze liet daarbij de X-curve van Drift zien. Vooral het opbouwen van de nieuwe werkelijkheid en het versnellen daarvan wordt al zichtbaar. De coöperatieve beweging groeit op vele domeinen.
2. Twijfel of we er zo komen.



Aan het eind van haar positieve verhaal was ze ook goud-eerlijk. Gaan we er met alle huidige positieven ontwikkelingen echt komen? Of blijkt het systeem toch een onneembaar bastion en blijft het goede in de marge hangen?
3. Verschillen in de beweging.
Veel onderzoek naar burgercollectieven is gedaan in de sectoren van energie en duurzaamheid. In die hoek lijkt het soms of de samen-beweging een wit-elitaire zaak is, waar vooral de rijkeren van profiteren. Weinig inclusie. Dat is in het sociale domein anders. De buurtnetwerken die zich bijv. in Delfshaven vormen zijn inclusief. Hun samenwerking bevordert representativiteit en democratie. Vreemd genoeg is die hoek veel minder onderzocht. Iemand merkte op: “Onderzoek volgt waar het geld zit” Zou het ?
4. Invloed op beleid.
De vraag werd gesteld of het goed was dat burgercollectieven invloed zouden krijgen op beleid. Ze zijn immers niet ‘democratisch gelegitimeerd’… Tja. Wie maken nu eigenlijk het beleid, bijvoorbeeld voor welzijn? Ambtenaren die schrijven en welzijnsbedrijven die ideeën aanleveren waarmee zij verder kunnen. Hoeveel stemmen hebben zij eigenlijk gekregen? Hier gebeurt iets geks. Beleidsmakers die zelf geen representatie vormen van de samenleving, leggen die lat wel op naar burgercollectieven. Mensen die zelf niet democratisch gelegitimeerd zijn, willen dat wél zien bij burgercollectieven. En ze worden op hun wenken bediend!
5. Hinderlijke blinde vlek.
Verreweg de meeste aandacht van onderzoekers gaat uit naar één kant van de X-curve. Linksonder: de huidige realiteit en rechtsboven: de gedroomde toekomst. Ik bevroeg aanwezige wetenschappers. Zij kenden geen onderzoek dat gedaan is of nu loopt, naar de vragen rond linksboven. Hoe kan het onvoldoende presterende systeem gedestabiliseerd worden? Welke factoren zorgen ervoor dat dit zichzelf bevestigt en zowel macht als geld daar blijven hangen? Welke effecten heeft dat op de kansen van de positieve beweging? Zonder destabilisatie van het bestaande geen vernieuwing.
Kom op: welke wetenschapper zet hier haar tanden in?
Dáár zitten burgercollectieven op te wachten.
En nee, wij hebben er geen budget voor…
Jullie wel?


Tine De Moor, Lukas Held, Julia Wittmayer, Lucas Meijs, Catherine Koekoek, Steven Blok, PhD, Pouya Janghorban, marcel canoy, Kristel Jeuring, Thijs van Mierlo, Jan Rotmans, Derk Loorbach

Comments

Popular posts from this blog

Al dat spiriwirigedoe.....

De Kindbeeldentuin - inleiding

B3-onderzoek gemiste kansen