Spiritualiteit - ben je klaar of ben je 'er wel klaar mee'?

Wat is ware spiritualiteit?
Er circuleert een stuk van Sanne Burger over spiritualiteit en het einde van je zoektocht. Het is humoristisch, scherp, cynisch en voor veel mensen herkenbaar en gedeeld. Maar voor mij voelt het alsof het kind met het badwater wordt weggegooid, alsof alles over één kam wordt geschoren en het kaf niet van het koren wordt gescheiden.
Spiritualiteit is nooit bedoeld om je te vertellen dat er iets mis met je is. Of dat je eindeloos cursussen moet volgen om jezelf ‘op te ruimen’. Spiritualiteit is geen new age-trend, en het is zeker niet hetzelfde als een commercieel verdienmodel waarin je van de ene cursus in de andere rolt. Maar laten we spiritualiteit ook niet reduceren tot een illusie of een valkuil.
Spiritualiteit is bewustwording.
Voor mij is spiritualiteit iets heiligs. Het laat je ontdekken dat je meer bent dan je zelfbeeld, meer dan een mens alleen. Het laat je zien waartoe je werkelijk in staat bent. Voor mij is spiritualiteit geen eindeloze zoektocht naar beter worden. Het is het besef dat je al heel bent, en dat die heelheid in jezelf ontdekken juist een avontuur is, geen valkuil.
Ik vroeg net aan mijn spiritteam hoe zij dit zien, en ik hoor ze zeggen: “Dit is hetzelfde als niet meer aan een relatie beginnen omdat er zoveel slechte relaties zijn. Niet meer in de liefde geloven omdat veel mensen niet begrijpen wat werkelijke liefde is.”
Spiritualiteit is je ware natuur. Net als alles hier op aarde hangt het ervan af hoe wij mensen ermee omgaan. Het stuk is met humor geschreven, maar het kan ook verwarrend zijn. Alsof het de zoektocht van velen afdoet als nutteloos. Terwijl diezelfde zoektocht voor zoveel mensen juist een diepere verbinding, begrip en innerlijke rust heeft gebracht.
Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit zou stoppen met leren op dit gebied. Dat ik opeens ‘alleen maar mens’ zou moeten zijn en alles wat ik heb ervaren aan de kant zou zetten.
Net zoals je uren moet oefenen om ergens goed in te worden, heb ik ontdekt wat meditatie met me doet. Wat spiritualiteit me heeft gebracht, ook al als kind. Ik kan me geen leven zonder voorstellen. En ik heb in al die jaren gezien wat het met mensen doet. Hoe het helpt. Hoe het deuren opent naar nieuwe perspectieven en diepe inzichten.
Ware spiritualiteit vertelt je niet dat er iets mis met je is. Het laat je ervaren dat je veel meer bent dan je denkt. Dat je liefde bent. Een prachtig lichtwezen met een aardse ervaring. Dat je in staat bent mede-schepper te zijn van je leven en dat je je Thuis daadwerkelijk kunt voelen.
Ja, er is veel onzin te vinden in de spirituele wereld. En ja, er wordt misbruik gemaakt van kwetsbaarheid. Maar dat betekent niet dat spiritualiteit op zichzelf een ‘scam’ is. Net zoals er slechte therapeuten en slechte dokters zijn, maar dat niet betekent dat heel de geneeskunde onzin is.
Echte spiritualiteit vraagt geen eindeloze investeringen en belooft geen quick fixes. Het is geen trucje, geen identiteit en geen ladder waar je op moet klimmen om ‘beter’ te worden. Het is een herinnering aan wie je altijd al was. Het is een heilig proces van bewustwording
En dat is alles. En dat is genoeg.

Het einde van je Spirituele Onwikkeling (Sanne Burger)

Er komt een moment in je spirituele ontwikkeling dat je klaar bent. Vroeg of laat – meestal laat, zo’n dertig jaar en dertigduizend euro later – kom je erachter dat er om te beginnen al niks mis was met je. Je bent klaar, niet omdat je eindelijk heel bent, maar omdat je de scam doorziet en geen minuut en geen euro meer wilt besteden aan het zogenaamd verbeteren of helen van jezelf. Je bent klaar, niet omdat je eindelijk verlicht of onsterfelijk bent geworden, je trauma hebt doorgewerkt en je vorige levens op orde hebt, maar omdat je doorziet dat je gevallen bent voor het Hegeliaanse verdienmodel van de new age: probleem-reactie-oplossing.

Het probleem: er is iets heel erg mis met je. Je bent getraumatiseerd, geconditioneerd en geprogrammeerd. Je bent op de verkeerde planeet terechtgekomen. Je bent in het verkeerde gezin geboren. Je wilde helemaal niet geboren worden, maar je bent gedwongen. Je zit vol met gif- en afvalstoffen, je slaapt teveel of juist te weinig, je beweegt niet genoeg of juist teveel, je vreselijke ouders hebben je verwaarloosd of juist geclaimd, je hebt bindingsangst maar ook verlatingsangst, je bent hopeloos onbewust, je leeft in een droom, je bent gehypnotiseerd, je bent een lichtwerker maar je bent lui, je moet beter je best doen, je zit gevangen maar je hebt het zelf niet door, je moet uit Plato’s grot weten te ontsnappen, je moet je bewustzijn ontwikkelen, je moet je lichaam, ziel en geest reinigen, je moet jezelf bevrijden. Je moet, je moet, je moet en daar heb je hulp bij nodig.

De reactie: je wordt onzeker, wanhopig en ontevreden. Je krijgt heel erg het gevoel dat het leven aan je voorbij gaat, dat je iets wezenlijks mist wat al die spirituele mensen wel hebben. Je krijgt hevige FOMO en gaat op zoek naar iemand die verder is dan jij in zijn of haar spirituele ontwikkeling, want je gelooft dat je hulp nodig hebt. Je bent blij verrast hoe gemakkelijk het is om iemand te vinden die je voor drieduizend euro in drie sessies verder kan helpen. Het internet staat er vol mee. Eindelijk begin jij nu ook op je spirituele pad.

De oplossing: je grijpt de eerste de beste spirituele training met beide handen aan, want je hebt ergens gelezen dat je je intuïtie moet volgen. Dat zal dit dwingende gevoel wel zijn dan. Het is niet goedkoop, maar dat geeft niet, want dit is het belangrijkste dat je ooit in je leven zult doen, lees je in de brochure. Je gaat een ademsessie doen en komt in contact met je diepste emoties. Voor het eerst in je leven huil je als een baby. Dat is omdat je in contact komt met je geboortetrauma, zegt de workshopleider. Eindelijk begrijp je waarom je relaties altijd mislopen: het ontbrak je aan basisvertrouwen. Je hart was niet open en dat kwam door de karmisch belaste relatie met je moeder of je vader – of allebei – die een liefdevolle, spirituele relatie met je tweelingziel blokkeerde. Je leefde in afgescheidenheid omdat je het contact met de bron kwijt was. Nu snap je alles. Na de sessie zweef je op wolken naar huis, ervan overtuigd dat nu alles goed komt, alleen maar om te ontdekken dat er niets verandert tussen jou en je partner en jij je eigenlijk ook niet echt anders voelt, nadat na twee dagen de roes is uitgewerkt. Na tien sessies is er nog steeds niks veranderd. Het probleem zit bij jou dieper dan bij de meeste mensen, zegt je ademtherapeut. Je weerstand is te groot. De wond zit te diep. Je kunt beter iets anders gaan doen. Je gaat enigszins ontdaan dan maar reïncarnatietherapie en familieopstellingen doen – dat is meer hardcore dan ademwerk heb je gehoord – om erachter te komen welke blokkades je nog meer tegenhouden. De opsteller die je spreekt, zegt dat dit soort dieptewerk echt moed vereist, maar dat hij kan voelen dat je er energetisch klaar voor bent om je potentieel vrij te maken. Dat stemt je hoopvol.

Nu ben je pas echt goed op dreef. Je duikt in je voorouderlijnen en ontdekt tot je ontzetting dat je voorouders nog veel ergere dingen meegemaakt hebben dan jijzelf. Je leert dat jij dat allemaal met je meedraagt en dat het aan jou is om de cirkel te doorbreken – niet alleen voor jezelf, maar voor zeven generaties voor je en zeven generaties na je. Lekker dan. Je ziet onder hypnose een aantal van je vorige levens en ontdekt dat je minstens dertig keer verkracht, onthoofd en verbrand bent en dat je nooit jezelf mocht zijn. Nu snap je jezelf echt veel beter – geen wonder dat je het leven zo moeilijk vindt, want dat draag je ook allemaal met je mee. Je leert een energetisch therapeut kennen die je vertelt dat je eigenlijk van de Pleiaden komt en dat dat de reden is dat je je hier niet thuis voelt, maar dat hij dat trauma kan helen. Na drie vage sessie met die therapeut die helemaal in Drente woont – pokke-eind rijden – voel je je nog steeds even ongemakkelijk, dus je besluit om toch maar op yoga te gaan en je dieet om te gooien om beter te incarneren in je lichaam, want dat ontbreekt er nog steeds aan, volgens de energetisch therapeut. Ook zet je drastische stappen om je relatie te verbeteren, want die loopt ook nog steeds niet lekker. Je haalt je ongeïnteresseerde partner over om mee te gaan naar een tantracursus, maar die wordt op dag 1 verliefd op de poly-amoureuze juf en laat je weten dat jullie relatie voorbij is en hij dit jaren eerder had moeten doen.

Ondertussen heb je zoveel spirituele trainingen en therapieën gedaan dat je beseft dat je alles zelf creëert en alles dus je eigen schuld is. Je bedankt je partner en de tantrajuf voor het spiegelen van je tekortkomingen, je verontschuldigt jezelf voor het feit dat je nog niet zo ver bent dat je liefdevol toe kunt kijken wanneer je ex en de tantrajuf hartstochtelijk de liefde bedrijven en je vlucht naar huis. Na die blamage stort je je met nog meer passie op je spirituele ontwikkeling. Als je die downward dog nou maar perfectioneert, als het nou eens lukt om voor zonsopgang op te staan, iedere dag een uur yoga te doen en minstens twee uur te mediteren, als je eindelijk eens zou kunnen stoppen met dat obsessieve, oeverloze denken, als je je langer dan een week kunt houden aan je veganistische, biologische, suikervrije, glutenvrije, gifvrije, alcoholvrije, smakeloze dieet, als je niet langer je verlangens en behoeftes op anderen projecteert, als je emotioneel onafhankelijk wordt en niemand meer nodig hebt, maar wel warm en ontvankelijk blijft – HOE DAN? – als je heel wordt in jezelf en niets meer verwacht van de buitenwereld, als je je vrouwelijke of juist je mannelijke kant meer ontwikkelt, als je herkent dat je persoonlijkheid vals is en je ego je voor de gek houdt, als je begrijpt dat alles een illusie is en je zelfs je eigen gevoelens en gedachten niet kunt vertrouwen, als je jezelf niet langer op de eerste plaats stelt maar begrijpt dat jouw leven in dienst staat van de verlichting van de mensheid als geheel en haar ondergang of redding van jou afhangt, dan komt het allemaal goed.

En als het dan nog steeds niet goed komt en je spirituele ontwikkeling je nog steeds niet snel genoeg gaat, als je nog steeds iedere ochtend wakker wordt met een gapend gat in je hart, als je nog steeds heimwee hebt, je rot ergert aan de meeste mensen en iedere dag zin hebt in wijn en taart, besluit je om naar de andere kant van de wereld te reizen en je onder te dompelen in het sjamanisme, want dat is ouder dan oud en die inboorlingen zullen toch wel weten waar ze het over hebben? Je hebt geleerd dat het heel spiritueel is om je diepste angsten onder ogen te zien, dus je gaat datgene doen waar je het meest bang voor bent: ayahuasca. Je vindt het vreselijk om te braken en je weet dat dat niet te voorkomen is, maar je hebt alles over voor je spirituele ontwikkeling en ondertussen heb je toch niet meer zoveel te verliezen, dus je gaat ervoor.

Tijdens de ayahuasca retraite in de jungle van Zuid Amerika – een rib uit je lijf – leer je alles over demonen, entiteiten, parasieten, slangen, muggen, braken, diarree en ander ongemak. Na twintig keer ben je in ieder geval je angst voor overgeven kwijt en je valt twintig kilo af, wat je er niet bepaald mooier op maakt. Alleen voel je diep van binnen dat je nog steeds dezelfde bent en er niets wezenlijks is veranderd. Shit. Dan maar iboga, want je hebt gehoord dat dat nog heftiger is dan ayahuasca. Hoe heftiger hoe beter, is inmiddels je spirituele motto geworden. Dus je leent geld, reist af naar Afrika en sterft duizend doden tijdens je iboga retraite. Je hoop dat daarmee je ego ook gestorven is, maar als je thuiskomt en je weer gesetteld bent in je oude, vertrouwde omgeving, blijkt dat je ego nog steeds springlevend is en je nog steeds jezelf bent, met al je eigenaardigheden, hang ups, obsessies en gebreken.

En dan breekt het moment aan dat je er klaar mee bent. Het dringt eindelijk tot je door dat er helemaal niks mis is met je, dat je niet op de verkeerde planeet terechtgekomen bent, dat liefdesverdriet, verwarring en pijn bij het leven horen en dat je dat best aankan, dat je ouders schatten waren die ook niet beter wisten en hun uiterste best deden, dat je mag eten en drinken wat je wilt, dat je niets en niemand iets verplicht bent, dat perfectionisme niet van deze aarde is, dat je niets hoeft te bereiken, te bewijzen, te transformeren, te overwinnen, te veranderen, te doen, te laten of op te offeren, maar dat dit het is en dat het goed is zoals het is.

Dit is het. Je bent veerkrachtig en sterk genoeg om het leven aan te kunnen. Altijd geweest. Als je je niet had laten misleiden door de new age maffia had je dertigduizend euro uitgespaard en dertig jaar langer kunnen genieten van je chaotische, verwarrende, incomplete en onopgeloste leven en je charmante onvolkomenheden. Maar het is nooit te laat om echt te gaan leven. Je kunt er nu mee beginnen.

Sanne Burger
sanneburger.com

Comments

Popular posts from this blog

Al dat spiriwirigedoe.....

B3-onderzoek gemiste kansen

My favorite pupil