Misdaan verpakt als ideologie - Pieter Stuurman

Misdaad, slordig verpakt als ideologie

De zichzelf links-ideologisch noemende regeerders van Europa, zijn links noch ideologisch. Ze beweren uiterst bezorgd te zijn over de natuur, maar tegelijkertijd vinden ze het geen probleem die natuur te beschadigen, bijvoorbeeld door de bodem van de Noordzee en Waddenzee te vernietigen voor de aanleg van windmolenparken, of bossen te kappen voor datzelfde doel. Ze beweren zich in te zetten tegen klimaatverandering, maar hun ‘oplossingen’ zoals elektrische autootjes en zonnepanelen blijken in de praktijk dusdanig inefficiënt dat de resultaten ervan strijdig zijn met de voorgespiegelde doelen.

Ze beweren de democratie te beschermen, maar tegelijkertijd hebben ze er geen enkel bezwaar tegen om populaire presidentskandidaten de gevangenis in te smijten. Kennelijk is het hun overtuiging dat de democratie te kwetsbaar is om het aan het volk over te laten. In andere woorden: de beste democratie is een dictatuur (onder hun gezag), want dan kan het volk tenminste geen verkeerde beslissingen nemen.

Ze beweren zich te bekommeren over de veiligheid van de Europese landen en doen dat door zich tot de tanden te bewapenen tegen een grootmacht die in alle bewoordingen heeft aangegeven geen enkele interesse te hebben in Europees grondgebied. Het kruitvat wordt tot de rand gevuld en een vonkje is gemakkelijk te organiseren. Lekker veilig.

Ze roepen dat er in de wereld zo veel kwalijke regimes bestaan dat wij de zielige inwoners van die landen massaal onderdak en bescherming moeten bieden. Dat het daardoor hier onleefbaar wordt, ook voor die ‘vluchtelingen’, doet er blijkbaar niet toe. Ook zij zullen, net als de oorspronkelijke Europese bewoners, lijden onder het wanbeleid en de oorlogszucht.

Samengevat komt het erop neer dat geen van die linkse

ideologieën de beloofde resultaten kan voortbrengen. Dat komt

doordat ze niet links en ook niet ideologisch zijn. De hoogdravend

geproclameerde intenties zijn niet de werkelijke intenties. De werkelijke intentie achter al deze krankzinnige nepidealen is het

in stand houden van het eigen machtsbolwerk. Een positie die steeds zwaarder onder druk komt te staan, omdat een snel groeiend deel van de bevolking de stelselmatige leugens erachter begint op te merken en meer dan genoeg van alle ellende heeft.

Enige vorm van integer bestuur was allang ver te zoeken en nu de

onderdanen dit ook beginnen te beseffen moet het volk buitenspel gezet moet worden. Anders is het gedaan met de gevestigde orde die zich tot voor kort onaantastbaar voelde. Een orde die liegen als het belangrijkste strategisch instrument heeft ingezet en, nu die leugens uitkomen, geen andere keuze meer lijkt te hebben dan het inzetten van geweld. Zoals het gevangenzetten van presidentskandidaten en (in steeds meer landen) het oppakken en zwaar bestraffen van twitteraars die hun zorgen uitspreken over het wanbeleid.

Waarschijnlijk dekt de term ‘hypocrisie’ de lading nog het beste. Ze

verwijten anderen wat ze zelf doen. Marine Le Pen wordt voor 4 jaar in het cachot gedropt, omdat zij 475.000 euro zou hebben uitgegeven aan zaken waarvoor het niet bestemd zou zijn, terwijl Ursula von der Leyen op eigen houtje en zonder enige verantwoording 35 miljard aan publiek geld overmaakte aan Pfizer. Voor de duidelijkheid: dat is meer dan 70.000 maal zoveel als het bedrag waarvoor Le Pen moet brommen en waarvoor tientallen miljoenen Fransen uitgesloten worden van het democratisch proces. Hun kandidaat is immers niet meer verkiesbaar.

Von der Leyen loopt vrij rond.

De zittende macht geeft helemaal niks om de natuur, het klimaat, de veiligheid of de volksgezondheid. De ideologieën blijken helemaal geen ideologieën te zijn maar strategische machtsinstrumenten, ingezet tegen de bevolking. Het is nooit de bedoeling geweest de idealen te realiseren. Ze zijn bedacht als instrument om de Europese burgers machteloos te maken. Zoiets is natuurlijk niet eindeloos te verhullen, en aan de meest recente acties zien we dan ook dat men daar steeds minder zijn best

voor doet. Steeds openlijker worden de misdaden tegen het volk en

tegen iedere vorm van oppositie gepleegd. Schaamteloos. De vraag is dan ook wanneer het volk ingrijpt. Maar ook wat er dan zal gebeuren. Het is duidelijk geworden dat de neplinkse nepideologen bereid zijn alle middelen in te zetten. Inclusief geweld. Een volksopstand zou ze daarom misschien nog niet zo slecht uitkomen. Al die nieuw aangeschafte en door het volk bekostigde wapens zijn dan ook wel handig.

Pieter Stuurman