De vanzelfsprekende griepprik
Enige tijd geleden deed ik een energetische huisreiniging op locatie. Het betrof een gezin dat een woning wilde betrekken; het ouderlijk huis van de vrouw. Daarmee was er emotionele beladenheid mee gemoeid en juist dat was de reden dat men de reiniging wilde laten doen.
Met de emotionele beladenheid die de vrouw t.o.v. haar ouders had was ze al enige tijd bezig vertelde ze. Tijdens het huisbezoek lag de focus vooral op de bewustwording van hoe het in de energie werkt.
Van het één kwam het ander en op enig moment benoemde ik de coronaperiode als de shift in het collectieve bewust-zijn. Ze vroeg hoe ik dit zag en ik liet weten dat de mens wordt uitgedaagd om bij zichzelf te komen én te blijven. Dat er allerlei externe factoren zijn die dit proces proberen te saboteren waaronder de invloed van de roverheid. Ook benoemde ik B. G.ates en het wereldwijde prik.experiment. Billy kende ze maar daar bleef het betreft haar kennis over hem bij. En zo vertelde ik haar over zijn plan om de wereldbevolking te reduceren tot 10%. Aan haar non-verbale reactie merkte ik dat ze niet wist wat ze hoorde. Ze had er nog nooit van gehoord, liet ze weten. Daarop vertelde ik verder en plantte ik geen zaadje maar een flinke bloembol in de hoop dat die op een later moment zou gaan ontkiemen.
Verder vertelde ik dat ik in de zorg werkte en nog nooit één prik had genomen. Ze leek verbaasd maar ging er verder niet op in. Gezien haar non-verbale reacties werd het me duidelijk dat ze alle gekregen informatie op haar in moest laten werken. Een paar dagen later dacht ik terug aan haar non-verbale reactie toen ik vertelde niet geprikt te zijn. Iets wat ik geregeld heb ervaren.
Men neemt heel gemakkelijk aan dat een zorgmedewerker zich als vanzelfsprekend laat prikken en dat leidde me terug naar een voorval van heel wat jaren geleden. Iets wat me altijd is bijgebleven en me stiekem weemoedig laat grinniken 
.
.Ik werkte nog in het ziekenhuis. Op een ochtend werd de griep.prik voor werknemers op onze afdeling aangekondigd. Mijn collega's lieten zich als 'vanzelfsprekend' prikken. Dat gebeurde allemaal midden op zaal onder het toeziend oog van de patiënten. Nooit eerder had ik zo'n bizarre actie in mijn verpleegkundige carrière meegemaakt en ik negeerde de dringende oproep van één van mijn leidinggevenden welke daarbij aanwezig was.
Terwijl ik bezig was met een patiënt stond deze leidinggevende ineens naast me. Hij vroeg waarom ik geen prik nam en verwachtte een (voor hem) goed onderbouwd antwoord, zo liet hij weten. Dit alles in het bijzijn van de patiënt. Ik gaf aan het niet professioneel te vinden om op deze manier 'op het matje' geroepen te worden en me naar hem toe te moeten verantwoorden. Daarop ging hij demonstratief midden in de zaal zitten, stroopte zijn mouw op en liet een prik bij zichzelf zetten. Voor even dacht ik dat hij er aandelen in had 
. Verwonderd vervolgde ik mijn werkzaamheden, terwijl de rest van de collega's zich lieten prikken.
. Verwonderd vervolgde ik mijn werkzaamheden, terwijl de rest van de collega's zich lieten prikken. Een paar dagen later hadden we een afdelingsbrede vergadering. Dezelfde leidinggevende deed bedeesd het woord. Hij zag wit om zijn neus, had het zweet op zijn voorhoofd staan en stond wankel op z'n benen. Alle aanwezigen vroegen zich af wat hem scheelde en waarom hij zich niet ziek had gemeld. Schoorvoetend gaf hij aan een aantal dagen daarvoor een griep.prik te hebben gehad en dat hij direct na de vergadering naar huis zou gaan.
In de pauze ging ik naar hem toe en liet (voor mij goed onderbouwd) weten waarom ik geen griep.prik had genomen. Ik kon het écht niet laten 
. Na de vergadering ging hij inderdaad direct naar huis om pas drie(!) weken later terug op de werkvloer te komen.
. Na de vergadering ging hij inderdaad direct naar huis om pas drie(!) weken later terug op de werkvloer te komen. Het moraal van dit verhaal?
Dat mag je voor jezelf invullen. 
Heb een fijne zonnige dag.
In allesomvattende licht en liefde. 
Comments
Post a Comment