ruim 200.000 thuiszitters?

Beste R.,

De discussies over het thema thuiszitters raken eigenlijk bijna altijd snel verhit. verwijten vliegen door de kamer. Aanleiding voor deze 'open brief' aan jou, iemand die ik waardeer en met zie ik zelfs samenwerk, is een discussie op Linkedin die ontstond naar aanleiding van een feitenonderzoek van Balans, een grote ouderorganisatie die gegevens heeft verzameld over dit onderwerp en tot onthutsende conclusies komt.

De meest schokkende uitslag is dat er ongeveer 200.000 kinderen gerekend moeten worden tot de voor velen nog zo onbekende groep "thuiszitters" - er zijn namelijk vele schakeringen binnen schooluitval. Ik ga daar niet uitgebreid op in maar ik was diep geraakt door een opmerking van jou.

"Stop met deze polariserende posts en ga in gesprek met elkaar."

Dat was je boodschap.

Maar daarmee doe je de mensen die met deze problematiek te maken hebben geen recht. Mij - als deskundige (ben er al 15 jaar mee bezig) doe je ook geen recht. En dat raakt een diepe snaar. Daar wil ik een paar dingen over rechtzetten. En ik spaar niets en niemand.

Polarisatie

Als jij dat woord gebruikt zou je misschien gelijk kunnen hebben, wanneer er vanuit het onderwijs redelijke uitreikingen gedaan zouden worden om in gesprek te gaan met elkaar. Maar helaas moet ik je dan uit een droom verlossen: die zijn er niet. Wel zijn er vooroordelen vanuit het onderwijs over de 'afwijkende' kinderen, meestal vergezeld van misschien goedbedoelde maar totaal misplaatste opvoedkundige handreikingen om deze kinderen weer in het gareel te krijgen. Wiens gareel? De school natuurlijk. Hier geldt enkel maar onbegrip en het stigmatiseren van het kind en helaas vaak ook de ouders. Ik maak niet anders mee. En dat zijn geen uitzonderingen. 

Het onderwijs gaat systematisch niet in gesprek over de problematiek met ouders - laat staan het het betreffende kind.

De polarisatie zit niet zozeer in de inhoud van de posts op Linkedin, maar is helemaal ingebed in de problematiek. De scholen hebben de macht. Ze gaan niet in gesprek - doodeenvoudig omdat ze dat niet nodig hebben - dus waarom zouden ze dat doen? Als de school maar kan doordraaien. De agenda is niet gericht op kinderen - maar wel op voortbestaan, stoepje schoonvegen, dingen onder het tapijt vegen, ouders intimideren zodat ze monddood worden gemaakt. Dat is de agenda.

Lees ook deze post, die de aanleiding was voor deze open brief: https://lexhupe.blogspot.com/2024/12/afwentelen.html